De geschiedenis van Hymn, JHymn en QTFairUse

Hymn (afkorting van "Hear Your Music aNywhere") was een applicatie voor het verwijderen van FairPlay DRM uit muziek gekocht bij de iTunes Store. Hymn is niet meer beschikbaar, maar deze pagina bestaat om zijn verhaal te vertellen. Laten we bij het begin beginnen.

Hymn was oorspronkelijk bekend als PlayFair, dat op 5 april 2004 werd gelanceerd en werd gehost door SourceForge.

PlayFair is gemaakt door een anonieme auteur en was sterk gebaseerd op QTFairUse, dat werd gebouwd door DeCSS-auteur "dvd" Jon Lech Johansen, en was uitgebracht in januari 2004 . DVD Jon ging verder met het integreren van de technieken van QTFairUse in VideoLAN's VLC , en tegen mei had hij PlayFair weer geïntegreerd in de VLC-codebase .

Bij de release zei README van PlayFair :

Het playfair-programma is vrij eenvoudig. Het neemt een van de iTMS-beschermde AAC-audiobestanden, decodeert deze met een sleutel die u van uw iPod of Microsoft Windows-systeem hebt verkregen en schrijft vervolgens de nieuwe, gedecodeerde versie naar schijf als een gewoon AAC-audiobestand. Vervolgens kopieert het optioneel de metadatatags die het nummer beschrijven, inclusief de hoesafbeelding, naar het nieuwe bestand.

Op 9 april dwong Apple SourceForge om de bestanden te verwijderen op basis van een DMCA-klacht waarin werd gepleit tegen omzeiling van kopieerbescherming. Enkele dagen later begon Sarovar, een Indiase gemeenschap voor gratis softwareontwikkeling, met het hosten van PlayFair , maar hun Indiase hostingprovider werd door Apple gedwongen om op 6 mei te stoppen met het hosten van het project.

In mei 2004 werd het PlayFair-project opgewekt door Anand Babu , omgedoopt tot Hymn, verplaatst naar hymn-project.org van playfair.org en uitgebracht als versie 0.6.0 met de steun van de Free Software Federation of India . Babu ging door met PlayFair's versiebeheer, maar herschreef een groot deel van de app om de afhankelijkheid van niet-GPL-afhankelijkheden te verwijderen. In de release-opmerkingen werd uitgelegd:

De 0.6.0-release is vrijwel een complete herschrijving. Er zijn geen niet-GPL-afhankelijkheden meer (de mp4v2-bibliotheek was MPL en dus incompatibel met de GPL). In feite is het parseren van MPEG-4 nu in eigen land en veel specifieker. Omdat we de mp4v2-bibliotheek niet langer gebruiken om de metagegevens van het beschermde AAC-bestand te kopiëren, blijft het volledig intact, inclusief de Apple ID van de gebruiker die het nummer heeft gekocht. Dit bewijst dat ons doel voor redelijk gebruik is en niet voor "piraterij" en dat het ons zou moeten helpen bij onze juridische strijd.

Met de release van Hymn bleef het project live tot 2008. Versie 0.6.2 werd uitgebracht op 17 juni , met ondersteuning voor iTunes 4.6, en 0.7.0 verscheen op 24 juli . Deze release bevatte de optie voor gebruikers om hun Apple ID bovendien te verwijderen van onbeschermde muziek. Terwijl de naam van het project Hymn bleef, verschoof de ontwikkeling naar de JHymn- applicatie van FutureProof, waarbij de "J" aan de naam werd toegevoegd als verwijzing naar de Java-runtime die ervoor zorgde. (Verwarrend genoeg zijn zowel Hymn als JHymn uitgebracht onder een aantal van dezelfde versienummers, en Hymn kwam later uit op versie 0.8.0 , maar JHymn's versiebeheer haalde die van Hymn begin 2005 in .)

De homepage van Hymn maakte het standpunt van de auteur duidelijk:

Het doel van het Hymn-project is om u in staat te stellen uw rechten op redelijk gebruik onder de auteursrechtwetgeving uit te oefenen. Met de verschillende software die op deze website wordt aangeboden, kunt u uw aankopen in de iTunes Music Store (beschermde AAC / .m4p) bevrijden van hun DRM-beperkingen / zonder verlies van geluidskwaliteit /. Deze nummers kunnen dan buiten de iTunes-omgeving worden afgespeeld, zelfs op besturingssystemen die niet door iTunes worden ondersteund en op hardware die niet door Apple wordt ondersteund.

Waarom Hymn Project-software gebruiken?

• Om uw door iTunes beveiligde AAC-bestanden te decoderen zodat ze kunnen worden afgespeeld op besturingssystemen waarvoor geen officiële versie van iTunes bestaat, zoals Linux.
• Om niet-Apple AAC-compatibele hardware te gebruiken om uw muziek af te spelen.
• Om de limiet van vijf computers opgelegd door iTunes te elimineren.
• Om archiefback-ups van uw muziek te maken.
• Als eerste stap bij het converteren van uw muziek van beschermde AAC naar MP3, Ogg of uw andere favoriete audiobestandsindeling, voor gebruik met uw niet-iPod draagbare audiospeler.
• Om uw geloof in de principes van redelijk gebruik onder de auteursrechtwetgeving aan te tonen.

In februari 2008 diende Apple een opzegging in, wat uiteindelijk leidde tot de afsluiting van het project .

Ironisch genoeg was Steve Jobs in 2003 afwijzend tegenover DRM tegen Rolling Stone en zei hij:

Geen van deze technologie waar je het over hebt, zal werken. We hebben hier promovendi die het koud hebben, en we geloven niet dat het mogelijk is om digitale inhoud te beschermen.

In 2007 schreef Jobs een open brief op de Apple-site , waarin hij degenen die niet tevreden waren met DRM aanmoedigde om de muziekindustrie ervan te overtuigen de DRM-vereisten die ze aan Apple hadden opgelegd, te schrappen:

Het probleem is natuurlijk dat er veel slimme mensen in de wereld zijn, sommigen met veel tijd over, die graag zulke geheimen ontdekken en een manier publiceren waarop iedereen gratis (en gestolen) muziek kan krijgen. Ze slagen daar vaak in, dus elk bedrijf dat inhoud probeert te beschermen met behulp van een DRM, moet deze regelmatig bijwerken met nieuwe en moeilijker te ontdekken geheimen. Het is een kat-en-muisspel. Het DRM-systeem van Apple heet FairPlay. Hoewel we een paar inbreuken op FairPlay hebben gehad, zijn we erin geslaagd deze met succes te herstellen door de iTunes Store-software, de iTunes-jukebox-software en de software op de iPods zelf bij te werken. Tot dusver hebben we onze toezeggingen aan de muziekbedrijven nagekomen om hun muziek te beschermen, en we hebben gebruikers de meest liberale gebruiksrechten gegeven die in de branche beschikbaar zijn voor legaal gedownloade muziek.

​

Waarom zouden de vier grote muziekbedrijven ermee instemmen om Apple en anderen hun muziek te laten verspreiden zonder DRM-systemen te gebruiken om het te beschermen? Het eenvoudigste antwoord is dat DRM's niet hebben gewerkt, en misschien ook nooit zullen werken, om muziekpiraterij een halt toe te roepen. Hoewel de vier grote muziekbedrijven eisen dat al hun muziek die online wordt verkocht, wordt beschermd met DRM's, blijven dezelfde muziekbedrijven miljarden cd's per jaar verkopen die volledig onbeschermde muziek bevatten. Dat klopt! Er is nooit een DRM-systeem ontwikkeld voor de cd, dus alle muziek die op cd's wordt verspreid, kan eenvoudig naar internet worden geüpload en vervolgens (illegaal) worden gedownload en afgespeeld op elke computer of speler.

​

Dus als de muziekbedrijven meer dan 90 procent van hun muziek DRM-vrij verkopen, welke voordelen behalen ze dan als ze het resterende kleine percentage van hun muziek verkopen dat bezwaard is met een DRM-systeem? Er schijnen er geen te zijn. De technische expertise en overhead die nodig zijn om een DRM-systeem te maken, te gebruiken en bij te werken, hebben in ieder geval het aantal deelnemers dat DRM-beveiligde muziek verkoopt, beperkt. Als dergelijke vereisten zouden worden geschrapt, zou de muziekindustrie een toestroom van nieuwe bedrijven kunnen ervaren die bereid zijn te investeren in innovatieve nieuwe winkels en spelers. Dit kan alleen door de muziekmaatschappijen als positief worden gezien. Veel van de bezorgdheid over DRM-systemen is ontstaan in Europese landen. Misschien moeten degenen die niet tevreden zijn met de huidige situatie hun energie richten op het overtuigen van de muziekmaatschappijen om hun muziek DRM-vrij te verkopen. Voor Europeanen zitten tweeënhalf van de vier grote muziekmaatschappijen midden in hun achtertuin. De grootste, Universal, is voor 100% eigendom van Vivendi, een Frans bedrijf. EMI is een Brits bedrijf en Sony BMG is voor 50% eigendom van Bertelsmann, een Duits bedrijf. Door hen ervan te overtuigen om hun muziek DRM-vrij aan Apple en anderen te licentiëren, ontstaat er een echt interoperabele muziekmarkt. Apple zal dit van harte omarmen.